به گزارش آرینا خبر و به نقل از کیاپرس، در آستانه هفته سلامت ۱۴۰۴، پیام دکتر محمدصادق رضایی، رئیس دانشگاه علوم پزشکی مازندران با شعار «سرآغازی سلامت، آینده‌ای سرآمد»، منتشر شد؛ پیامی با ساختاری منسجم، محتوایی امیدبخش و لحنی انسانی که در نگاه نخست، تلاش دارد سلامت را از مرزهای درمان فردی فراتر برده و به گفتمانی عمومی بدل کند.
اما از منظر یک رسانه سلامت‌محور که سال‌هاست با دغدغه روایت مسائل بهداشت و درمان از زبان مردم کار می‌کند، نمی‌توان نسبت به چنین پیام‌هایی تنها نقش بازنشر را ایفا کرد. رسالت رسانه، در کنار فرهنگ‌سازی، نقد منصفانه و بازتاب انتظارات واقعی جامعه نیز هست.
سید حسن موسوی
فعال رسانه ای مازندران
در این پیام، از سلامت به‌عنوان مفهومی چندبُعدی یاد شده؛ از عدالت و آگاهی گرفته تا محیط زیست سالم و ایمنی در جاده‌ها. همچنین، پزشک خانواده، سلامت مادر و جنین، و جوانی جمعیت به‌عنوان ارکان آینده‌ساز معرفی شده‌اند.
این موارد بدون تردید، موضوعاتی بنیادین و ضروری‌اند.
اما آیا مردم نیز این «آغاز سلامت» را در زندگی روزمره خود احساس می‌کنند؟
آیا با واقعیت صف‌های طولانی درمانگاه‌ها، کمبود متخصص در برخی مناطق، یا دغدغه معیشتی مدافعان سلامت، این آینده سرآمد دست‌یافتنی‌ست؟
دکتر رضایی به درستی نقش رسانه را «بازوی توانمند فرهنگ‌سازی سلامت» دانسته‌اند، اما آیا رسانه‌های محلی و مستقل در فرآیند تصمیم‌سازی‌های حوزه سلامت به رسمیت شناخته می‌شوند؟ یا تنها به هنگام هفته سلامت، برای پوشش مراسم‌ها و انتشار پیام‌ها به یاد آورده می‌شوند؟
در جایی از پیام آمده است: «رسانه‌ها می‌توانند روایت‌گر سلامت باشند؛ از زبان مردم، برای مردم». این جمله کلیدی، باید به سیاست عملی بدل شود. رسانه برای ایفای این نقش، نیازمند دسترسی، شفافیت، پاسخگویی، و حمایت در برابر فشارهای بیرونی است. روایت‌گری واقعی، بدون مشارکت، ممکن نیست.
در نهایت، پیام رئیس دانشگاه می‌تواند مقدمه‌ای خوب برای گفت‌وگوی اجتماعی درباره سلامت باشد.
اما اگر این پیام‌ها به اقدامات اجرایی، برنامه‌های ملموس و مصادیق عینی گره نخورند، در بهترین حالت، الهام‌بخش باقی می‌مانند، نه اثرگذار.
ما در کیاپرس، همچنان متعهد به آنیم که هم صدای نظام سلامت باشیم، و هم پژواک صدای مردم؛ چرا که باور داریم رسانه، تنها با نقد سازنده و گفت‌وگوی دوطرفه می‌تواند سلامت را به مطالبه‌ای عمومی بدل کند.
